Tweede week in Suri!

En weer een update vanuit het tropische Paramaribo. De week is letterlijk voorbij gevlogen, en we hebben het hier onwijs naar ons zin! Zo zijn we deze week begonnen met de onderzoeksopzet van onze scriptie. Donderdag hebben we onze praktijkbegeleider Jennifer ontmoet. Tijdens deze bijeenkomst is besproken wat de bedoeling van het afslankprogramma is. Komende maanden gaan we samen met Jennifer en Anisa hiermee aan de slag. Het programma richt zich niet alleen op voeding, maar ook op slaap, beweging, voedingssupplementen en dergelijke. Het programma moet makkelijk toepasbaar zijn voor de Surinaamse bevolking. Naast het ontwikkelen van handvaten, gaan wij onderzoek doen binnen dit programma. Inmiddels hebben we onze eerste ideeën op papier gezet, en krijgen we deze week feedback hierop van onze praktijkbegeleiders. Daarnaast hebben we de opdracht gekregen om langs supermarkten, marktjes, restaurantjes en afhaaltentjes te gaan. Donderdag moeten we hier een kleine presentatie over geven aan Jennifer. Inmiddels hebben we dan ook al heel wat schappen, marktjes en restaurantjes gezien. De eerste roti en saoto soep zijn dan ook al uitgeprobeerd! Pfoe dat was pittig en ook best wel vet, maar toch smaakte het goed.

Donderdag hebben we de eerste echt heftige regenbuien meegemaakt. Hierbij lagen we ’s nachts met elkaar te appen omdat we hier gewoon wakker van schrokken! Het klonk alsof er 5 minuten lang een vrachtwagen keihard langsreed. We waren ’s morgens van plan om op de fiets naar de diëtistenpraktijk te gaan, dit plan ging helaas niet door. Een aantal wegen stonden helemaal onderwater, en met de fiets is het geen pretje om daar doorheen te fietsen. We hebben daarom maar besloten om met de taxi te gaan. De taxi kost hier overigens ook niks (hoogstens 2 euro).

Daarnaast zijn we donderdag toch maar even langs het ziekenhuis gegaan voor Mau haar duim, gewoon om er zeker van te zijn dat het niet gebroken is. Dit was ook een heel bijzonder bezoekje. De eerste vraag die gesteld werd was of er geld beschikbaar was om de behandeling te betalen en wanneer we hier “ja” op antwoordden kreeg Mau voorrang op alle andere Surinaamse mensen die zaten te wachten op hulp. We werden geholpen door een Nederlandse Co-assistent uit Utrecht, super grappig. Ben je in een Surinaams ziekenhuis, wordt je alsnog geholpen door een Nederlander. Een leuke vent die ons goed hielp. Nadat de foto was genomen kregen we de uitslag. M’n duim was niet gebroken, en ik kreeg alleen wat medicijnen mee op de pijn te onderdrukken. Een goede reden om ’s avonds voor het eerst goed op stap te gaan. Samen met wat andere huisgenootjes zijn we naar de kroeg Loco en Club Havana geweest. In Loco gingen we de beerpongwedstrijd aan met twee Nederlandse jongens, helaas hebben we deze strijd verloren en moesten we aardig wat bier opdrinken. Hierna gingen we naar Havana, een grote club wat niet midden in het centrum van Paramaribo ligt en waar je dus met de taxi heen moet. Overigens gaan we ’s avonds altijd met de taxi, dit voor onze eigen veiligheid. In Havana werd hele fijne muziek gedraaid waar wij wel aan kunnen wennen, lekker schudden met die kont haha. De Surinaamse mannen en vrouwen kunnen ook wel dansen pfoe. Op een gegeven moment ontstaan er op de dansvloer een dansbattles tussen jongens, iedereen staat er dan omheen en joelt. Waar we wel nog aan moeten wennen zijn de Surinaamse mannen die de blanke meisjes (bakra’s) erg interessant vinden. Ze staan met groepjes om je heen en zeggen dingen tegen je zoals ‘Hey schatje’ of ‘Wat ben je mooi”. Vaak trekken we er ons niets van aan, maar soms is het wel irritant. We zijn dit in Nederland helemaal niet gewend. Vrijdag zijn we keurig netjes optijd uit bed gegaan om verder te werken aan onze onderzoeksopzet. We hebben die dag een probleemstelling en deelvragen bedacht. Het thuiswerken bevalt goed en is erg relaxt, de samenwerking verloopt ook erg goed!

Zaterdag vonden we het tijd voor weer wat sight seeing. Eerst zijn we op de fiets gestapt om de weekboodschappen weer in huis te halen. Pfoe dat waren nogal wat tassen, we kunnen weer even vooruit. Na de boodschappen thuis afgedropt te hebben, zijn we naar het centrum van Paramaribo gefietst om de winkelstraten te bekijken. Veel was helaas al dicht, op zaterdag schijnt het daar om 2 uur al dicht te gaan. Ze zijn hier niet zo van het harde werken van 8 tot 5 net als in Nederland. Nadat we in wat kleding- en schoenenwinkels waren geweest, zijn we naar de Zoo van Paramaribo gefietst. Deze ‘dierentuin’ (lijkt meer op een grote kinderboerderij) ligt buiten het centrum, we moesten daarom een stukje fietsen. Maar dit zijn we als echte Hollanders en Groningers gewend. Lekker die beentjes eronder en gaan. Onze fietsen zijn helaas niet van al te beste kwaliteit, zo zit er een slag in het wiel en zijn de fietsen iets te klein voor onze ooooh zoo lange benen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Met behulp van de app maps.me, een handige navigatie app, zijn we bij de Zoo aangekomen. De entree was bizar goedkoop, namelijk 15 SRD (2 euro). Dit is iets wat we met meer dingen zien. Telefoonkaartjes, taxi’s, producten in de supermarkt zoals fruit, groente en drankjes zijn veel goedkoper dan in Nederland. Dit betekent helaas niet dat we minder uitgeven haha. Je gaat toch sneller meer leuke dingen doen dan thuis, maar dat is het absoluut waard hier in het mooie Su. Eenmaal aangekomen in de Zoo zijn we op avontuur gegaan hoor! We hebben onder andere aapjes, vogels, schildpadden, jaguars, struisvogels, slangen, papagaaien, miereneters, kipjes, ezels, paarden en kaaimannen gezien. Een heleboel dieren dus haha. We vonden het wel zielig dat ze in relatief kleine kooien leven. Gelukkig gaan we vast ook nog de jungle in, en gaan we een aantal van deze dieren ook in het wild zien.

Gister was het echt stralend weer en hebben we gerelaxed bij een appartementencomplex hier in de buurt. Je betaald twee euro om de hele dag aan het zwembad te liggen (alweer een koopje). We zijn hier met wat andere studenten uit Groningen waar we mee omgaan naartoe geweest. Het was een heerlijke dag. Lekker zonnen, zwemmen, met de Gyas bal overslaan en jaaaa toch ook verbranden. Wat is de zon hier sterk, dat hebben we wel gemerkt. We zijn letterlijk allemaal verbrand, hoeveel we ook gesmeerd hebben. ’s Avonds hebben we met z’n allen bij ons thuis onze eerste Surinaamse maaltijd gegeten. Flo en ik hebben vlakbij ons huis een tentje ontdekt waar je typisch Surinaams eten kan afhalen voor een prikkie (2,50 euro voor Roti en Soep). We hebben onder andere roti (soort pannenkoek, met kousenband (sperzieboontjes), gekruide kip en kerrie) en Saoto soep gegeten. Dit is een Javaanse soep met kippenbouillon gevuld met rijst, kip, taugé, aardappelfrietjes en een pittig sausje. En dat heeft Flo geweten ook, dat sausje was nogal pittig haha. De waterfles was zeker nodig. Over het algemeen was het eten erg lekker, maar ook pittig. Eenmaal in bed hadden we toch wel wat last van onze verbranding, pfoe dat deed best wel pijn. Een flinke laag aftersun hielp gelukkig wel wat.

En dan was het weekend alweer voorbij, tijd om weer met onze scriptie verder te gaan. Vanmorgen zijn we naar de centrale markt gegaan om meer informatie te verkrijgen over de Surinaamse eetgewoonten. Zo hebben we naar veel namen van onbekende groenten en fruitsoorten gevraagd. Een bijzondere en leerzame ochtend. Ook zijn we in contact gekomen met een stel uit Nederland waarvan de vrouw van Surinaamse afkomst is. Ze vertelde ons wat dingen over een aantal producten en de omgeving. Haar familie woont net over de grote brug in een klein dorpje Meerzorg. Ze nodigde ons uit om morgen hier heen te komen en ons wat meer van het binnenland te laten zien. Dit vonden wij wel leuk dus dit aanbod hebben we dan ook aangenomen. Morgen nemen we de bus vanuit Paramaribo naar Meerzorg. In Meerzorg worden we door het stel opgehaald en gaan ze ons van alles laten zien. Een super attente en lieve vrouw, zo kregen we ook een typisch Surinaams vruchtensapje in een flesje aangeboden. Elke fruitsoort is weer ergens anders goed voor. Zo was bijvoorbeeld het gemberdrankje goed tegen kanker. Een ander drankje was juist weer goed voor de bloeddruk of werkt verkoelend en ontspannend. Erg grappig om te horen, als je dit in Nederland zou zeggen, zou diegene je voor gek verklaren.

Zo het is hier nu tijd om te eten, dus we gaan de keuken in! Veel leesplezier en tot de volgende keer.

Liefs Flo en Mau